AVP staat al aan de grens, ben jij klaar?

Op veel Nederlandse bedrijven zie ik dat biosecurity op papier goed geregeld lijkt. Maar in de praktijk? Laarzen die “even afgespoeld” worden, vrachtwagens die terugkomen zonder grondige reiniging, bezoekers die ongecontroleerd het erf opkomen. Een hygiënesluis die niet 100 procent op orde is. Het zijn kleine dingen, maar ze maken het verschil tussen veilig werken en een ramp die maandenlang de sector lamlegt. Biosecurity is geen administratieve verplichting. Het is de bescherming van je bedrijf, je collega’s en alles waar je dagelijks voor werkt.

Wat mij het meest verbaast, is hoe weinig besef er is van de risico’s die we soms zelf creëren. Een modderige band, een spatlap, een klein foutje, het klinkt onschuldig, maar één misstap kan desastreuze gevolgen hebben. In Denemarken weten ze dit al lang: daar mogen vrachtwagens pas het land binnenkomen als ze volledig gereinigd en gedesinfecteerd zijn. Geen discussie, geen uitzonderingen. Waarom durven wij dat niet te doen? Waarom wachten we tot het misgaat?

Het virus wacht niet op beleidsoverleg of vergaderingen. Het komt juist op de momenten dat wij denken: “Ach, dit kan wel”. Daar wordt het verschil gemaakt. Dat geldt niet alleen voor Afrikaanse varkenspest, maar ook voor de varkensziekte PRRS en andere sluipmoordenaars die elk jaar schade veroorzaken.

De oplossing is eigenlijk heel helder, maar het vereist discipline en durf: richt je bedrijf logisch in met zones. Rode, oranje en groene zones, strikt gescheiden gebieden voor personeel, transport en materialen. Alles wat op het erf komt, wordt behandeld als een mogelijk risico. Niet uit angst, maar uit gezond verstand. Mijn internationale collega’s werken veel met klanten in bijvoorbeeld Oost-Europa en Azië. Hier zijn procedures erg strikt en werkt men zelfs met 2 of 3 zones voor bezoek aan bedrijven in plaats van het gangbare 1 zone systeem in Nederland. Of denk aan grenscontroles, reiniging en desinfectie: standaard, net zoals in Denemarken.

Loop vandaag nog je erf rond, niet als boer, maar als inspecteur. Stel jezelf de vraag: waar kan het virus binnenkomen als ik de zwakke schakel ben? Het antwoord kan pijnlijk zijn, maar eerlijkheid is nu nodig. Want zolang er plekken zijn waar regels worden gebogen, blijven we kwetsbaar. En kwetsbaar zijn, kunnen we ons niet permitteren.

Wij zijn geen gewone ondernemers. Wij zijn poortwachters. Wat we buiten houden, bepaalt onze toekomst. Biosecurity is geen last. Het is praktisch uitvoerbaar, het is strikt, het is levensbelangrijk. En het begint nu vandaag bij ons.

Mart Klijn
Manager HyCare Coaches Europa